Puszka Pandory pochodzi z mitologii greckiej, a cała historia w maksymalnym skrócie przedstawia się następująco: Pandora była pierwszą kobietą, którą stworzył z gliny i wody Hefajstos na polecenie Zeusa. Pandorę zesłano na Ziemię, jako karę dla ludzi za przestępstwo Prometeusza, który odważył się wykraść ogień z Olimpu i darował go ludziom. Pandora otrzymała w posagu puszkę, której nie wolno było pod żadnym pozorem otwierać. Ale Pandora namówiła swojego męża do jej otwarcia (inna wersja mówi, że otworzyła sama z ciekawości) i wtedy opuściły puszkę zamknięte w niej plagi, klęski, choroby i wszelkie utrapienia ludzkości i rozprzestrzeniły się szybko po całym świecie.
Dziś powiedzenie "otworzyć puszkę Pandory" używane jest w odniesieniu do niebezpieczeństw, związanych z nowymi wynalazkami i technicznymi nowinkami lub decyzjami politycznymi, których nie można cofnąć lub odwrócić. Wcześniejsze znaczenie tego powiedzenia odnoszące się do ludzkich przywar i wad, nie odgrywa już dzisiaj większej roli. Puszka Pandora pozostała jednak symbolem wszelkich nieszczęść i cierpienia oraz źródłem zmartwień i kłopotów.
Nie jest moim zamiarem malowanie katastroficznych obrazów, jednakże chciałbym zwrócić uwagę na bardzo szybko postępującą i nadmierną eksploatację planety, która nie wytrzymuje takiego obciążenia. Uważam, że ludzkość otwiera świadomie kolejne puszki Pandory, bezprzykładnie ograbiając i doszczętnie niszcząc planetę, ponieważ nikt nie może już dzisiaj powiedzieć, że o niczym nie wie i że nie jest świadomy, czym grozi taka grabieżcza postawa i agresywna gospodarka wobec planety, jej przyrody, jej zwierząt, ale przede wszystkim wobec nas samych - jej mieszkańców. Rezultaty nadmiernej eksploatacji Ziemi są widoczne i boleśnie odczuwalne na całym świecie. Jako pozytywnie myślący człowiek nie tracę jednak nadziei, że ludzkość opanuje się w porę. Musimy obowiązkowo spłacić Ziemi ekologiczny kredyt, który zaciągamy od lat bez ograniczeń. Nigdy nie jest na nic za późno, tym bardziej na pozytywne, wspierające, chroniące i odbudowujące ekologię działania.
Dziś powiedzenie "otworzyć puszkę Pandory" używane jest w odniesieniu do niebezpieczeństw, związanych z nowymi wynalazkami i technicznymi nowinkami lub decyzjami politycznymi, których nie można cofnąć lub odwrócić. Wcześniejsze znaczenie tego powiedzenia odnoszące się do ludzkich przywar i wad, nie odgrywa już dzisiaj większej roli. Puszka Pandora pozostała jednak symbolem wszelkich nieszczęść i cierpienia oraz źródłem zmartwień i kłopotów.
Nie jest moim zamiarem malowanie katastroficznych obrazów, jednakże chciałbym zwrócić uwagę na bardzo szybko postępującą i nadmierną eksploatację planety, która nie wytrzymuje takiego obciążenia. Uważam, że ludzkość otwiera świadomie kolejne puszki Pandory, bezprzykładnie ograbiając i doszczętnie niszcząc planetę, ponieważ nikt nie może już dzisiaj powiedzieć, że o niczym nie wie i że nie jest świadomy, czym grozi taka grabieżcza postawa i agresywna gospodarka wobec planety, jej przyrody, jej zwierząt, ale przede wszystkim wobec nas samych - jej mieszkańców. Rezultaty nadmiernej eksploatacji Ziemi są widoczne i boleśnie odczuwalne na całym świecie. Jako pozytywnie myślący człowiek nie tracę jednak nadziei, że ludzkość opanuje się w porę. Musimy obowiązkowo spłacić Ziemi ekologiczny kredyt, który zaciągamy od lat bez ograniczeń. Nigdy nie jest na nic za późno, tym bardziej na pozytywne, wspierające, chroniące i odbudowujące ekologię działania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz