Każdy z nas odczuwa czas zupełnie inaczej. Powodem jest brak urządzenia pomiarowego w ludzkim mózgu, które daje możliwość postrzegania czasu zawsze w identyczny sposób. Czas fizyczny, ten, który mierzymy zegarami, jest w pełni przewidywalny i nie mamy na niego wpływu, natomiast czas odczuwany subiektywnie nie jest jednolity. To, czy postrzegamy okres czasu jako długi, czy krótki zależy od wielu czynników. Subiektywne poczucie czasu jest kształtowane przez wydarzenia, doświadczenia i wynikające z nich wspomnienia. W dzieciństwie doświadczaliśmy nieustannie czegoś nowego, byliśmy prawie codziennie konfrontowani z nowymi wrażeniami, wyzwaniami i wydarzeniami. Dlatego dla dziecka czas upływa bardzo wolno. W trakcie życia doświadczamy tych samych, znanych już nam zdarzeń, przeżyć, doznań, czynności i procedur, dlatego postępujemy bardziej rutynowo i często automatycznie, w rezultacie przeżywamy ten sam czas mniej intensywnie i mniej świadomie. Im jesteśmy starsi, tym więcej rzeczy i spraw się powtarza, wszystko staje się bardziej codzienne i znormalizowane, w rezultacie coraz mniej poszczególnych chwil i epizodów pozostaje w pamięci i dlatego odczuwamy upływ czasu jako szybki. Subiektywne poczucie upływającego czasu wynika zatem z różnicy, jak często przeżywamy i jak świadomie postrzegamy nowe wydarzenia w naszym życiu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz