Ziemska przyroda, z jej cyklicznością, różnorodnością, żywiołowością i nieopisanym pięknem, zawsze bardzo silnie na mnie oddziaływała, ale także ogromnie interesowała, szczególnie w kontekście ewolucyjnych przemian. Tak też jest w przypadku obserwacji kwiatów, które kwitną wyłącznie nocą. To, co wymyśliła sobie ewolucja biologiczna, jest niezwykłe i fascynujące. Te szczególne kwiaty wyglądają w ciągu dnia niezbyt atrakcyjnie, odnosi się wrażenie, że już na dobre przekwitły. Płatki są zamknięte, kwiaty nie pachną w ogóle. Ale kiedy nadchodzi noc, te same kwiaty odżywają i emanując niesamowicie intensywnymi zapachami, przyciągają nocne motyle i inne owady zapylające, które sycąc się ich nektarem, zapylają je, zapewniając owocowanie i w konsekwencji przetrwanie gatunku. Nocne kwiaty posiadają płatki utrzymane najczęściej w białawych odcieniach, ponieważ jasne kolory najlepiej odbijają słabe światło Księżyca. Zapachy tych roślin to intensywne kompozycje zapachowe, ponieważ nocne motyle odnajdują kwiaty najpierw po zapachu, zanim je faktycznie zobaczą. Ogród, w którym kwitną nocne kwiaty to raj dla zmysłów, dlatego przebywanie w takim ogrodzie nocą (w najlepszym przypadku we dwoje) to jedyne w swoim rodzaju i niezapomniane przeżycie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz